เหมือนการเรียนมันจบตั้งแต่ ปี 2
คือการดำเนินชีวิต มันไม่ต่อเนื่อง ช่วงปี3 มันหายไป
จนตอนนี้เข้าปี4 มันก็ยังจะหายไปอีก
แทบที่จะได้เอ็นจอยกับสังคม
กับโลกให้ได้มากกว่านี้
กลายเป็นว่า ช่วงอายุที่มันควรจะสนุกที่สุด
มันหายไปแล้ว
พอหลังจากนี้ ก็เป็นช่วงอายุของการทำงานจริงๆ
เวลาที่มันเคยตรงกับเพื่อน มันก็จะไม่ตรงอีกต่อไป
การนัดเจอผู้คน มันก็ยากขึ้น
แม้กระทั่งการหางานอีก คือ ชีวิตกูวนแต่กับความเครียด
ความซึมเศร้า ไม่มีชีวิตชีวา
Btw เป็นกำลังใจให้ทุกคนจริงๆนะ มันยากมาก ที่จะผ่านช่วงชีวิตนี้ไปได้ แต่อย่าเพิ่งยอมแพ้ รัฐบาลมันยังอยู่ ขอให้ทุกคน อยู่ดูความชิพหายของพวกเหี้ยนี่ต่อนะ
Search